Watermunt – Mentha aquatica L.
Relevante planteninfo :
Behoort tot de Lipbloemenfamilie (Lamiaceae).
Hoogte : 30-90 cem.
Bloei: juli-herfst.
Bloemen naast okselstandig, ook eindstandig in bolvormige bloeiwijze (geen aar). Meeldraden steken uit de kroon. Plant vaak paars aangelopen.
Aan waterkanten, greppels, vochtig bos en grassland, rietland.
Algemeen in Europa. Aromatisch ruikend.
Tot 3% etherische olie (hoofdzakelijke carvon), looistoffen en flavonoiden.
Eetbaarheid :
Lichtbittere smaak, maar kan worden gebruikt zoals tuinmunt in sauzen, chutneys, koude dranken en thee. Smaak is iets zachter en zoeter dan de bekende pepermunt. Vers of gedroogd te gebruiken als thee, kruiderij voor zoete gerechten, salads en groentegerechten. Het gedroogde kruid wordt ook gebruikt voor het aromatiseren van tabak.
Volksgeneeskunde :
In de oudheid als krampopheffend en kalmerend effect aangewend.
Dodoens zag in munt een middel voor de maag en de vertering en bevel ze aan bij maagpijn, braken, hik, darmkrampen en menstruatiepijnen, hoofdpijn en overvloedige menstruatie.
Gebruik in huidige planten-geneeskunde :
Gebruikte delen: vooral het blad, soms de bloeiende toppen met de bladeren.
Bij maagdarmkrampen, kolieken, galwegaandoeningen, flatulentie, gastritis, anorexie. Ook bij verschillende pijnen (hoofdpijn, zenuwpijn, reumatische pijn, keelpijn enz…
Contra-indicaties: niet toedienen bij galstenen, maagbreuk, bij een homeopatische behandeling. Mogelijke interacties met calciumantagonisten en met histamine H2-receptorblokkerende medicijnen en zuurremmers.
Klassieke contra-indicaties: zwangerschap, borstvoeding.
Opgelet: watermunt bevat GEEN menthol en is daarom ook geschikt voor baby’s en peuters.
