Jakobskruiskruid (Jacobae vulgaris L.)
Relevante planteninfo
Jakobskruiskruid, een overblijvende plant groeit meestal op open zandige, matig voedselrijke, droge tot matig vochtige grond. De plant wordt 30 tot 90 cm hoog en bloeit vanaf juni t.e.m. oktober. De bloemenhoofdjes hebben 12 tot 15 (meestal 13) gele afstaande straalbloemen met 3 stompe tandjes met in het hart gele buisbloemen. Hoofdjes staan in dichte schermvormige pluimen. Omwindselbladen bevatten een zwarte top. Bovenste bladeren zijn dubbel geveerd en de onderste bladeren zijn veerdelig met een eindslip die meestal verdorren tijdens de bloei. Boven het midden van de plant zijn de groene tot roodbruinige stengels vertakt en spinnenwebachtig behaard dat later wel verdwijnt.
Familie: composieten
Eetbaarheid
Niet eetbaar, giftig voor mens en zoogdier (vooral vee) omdat het 16 verschillende alkaloïden, waaronder pyrrolizidine-alkaloïden, bevat. De bloemen zijn 2x zo giftig als de rest van de plant. Paarden en koeien eten het instinctief niet op als het ergens in hun weide groeit. Als deze plant per ongeluk in hun hooi verwerkt is, wordt het niet herkend en wel opgegeten. Het gif tast de lever aan.
Volksgeneeskunde
Jacobskruiskruid (GIFTIG!!!) werd vroeger (nu nog soms) verward met Sint Janskruid omdat de bloem rond dezelfde periode ook geel bloeit maar zijn door kenners gemakkelijk van elkaar te scheiden.
Gebruik in huidige planten-geneeskunde
N.v.t. GIFTIG!!!
Bijkomende info/weetjes
Ondanks dat deze plant giftig is voor mens en zoogdier, vormt hij wel een voedselbron voor de zebrarups, de larve van, jawel … de Sint-Jacobsvlinder (Tyria jacobaea).
Verder is de plant ook een voedselbron voor de bladroller (Eucosma campoliliana), de duinzijdebij (Colletes fodiens, solitaire bij), een soort kever (Longitarsus jacobaeae) en de zaadvlieg (Botanophila seneciella)
