gewone Berenklauw – (Heracleum sphondylium L.)
Relevante planteninfo
Hele plant ruw behaard. Stengel, kantig gegroefd en heeft geen rode vlekken (als onderscheid met de reuzenberenklauw, die fotosensibliserend werkt). Bladeren, gevarieerd in vorm zijn ruw behaard, sommige geveerd met grote wortelbladeren die soms ongedeeld zijn. Bloeiwijze: scherm, bloeit van mei tot augustus. Heeft een ovale vrucht.
Wordt 80 tot 150cm hoog, maar een stuk kleiner dan reuzenbereklauw (Heracleum mantegazzianum Sommier et Levier)
Voornamelijk terug te vinden in grasland, wegen en dijken en heel algemeen verspreid in Europa, op voedselrijke gronden.
Inhoudsstoffen: suiker, bitterstoffen, bètacaroteen, eiwit, ijzer, calcium, vitamine C en etherische olie furocomarine.
Familie: Schermbloemfamilie - Apiacea
Eetbaarheid :
De lange, jonge, sappige stengels kunnen gegeten worden. Deze moeten geplukt worden voor het blad zich ontvouwt. Oudere stengels dienen geschild te worden (best handschoenen aandoen). Bladeren worden verwerkt in een salade, of verwarmd als spinazie, kook-, bak- of roerbakgroentee vezels eraf doen).
De bloemknoppen kan je van mei tot augustus als fijne groentedelicatesse gebruiken, eventueel rauw.
De zaden van als smaakmaker voor zoete gerechten en sommige bieren.
Wortel is ook eetbaar en kun je als groente gebruiken. Als je zeker weet dat deze van de gewone berenklauw is!
Volksgeneeskunde :
Kruid werd gebruikt bij klachten van de spijsvertering, hoest en heesheid, huidkwalen en als afrodisiacum. Het zaad werd vermengd met olie als papje gebruikt bij hoofdpijn.
Gebruik in huidige planten-geneeskunde :
Momenteel niet meer in gebruik voor medische indicaties. Maar er zijn wel een aantal studies die wijzen op behandeling bij hoge bloeddruk (vasorelaxant)
Plantensap aanraken en inname veroorzaakt bij gevoelige personen fotosensibiliteit (wel minder dan reuzenberenklauw)
Bijkomende info/weetjes
Belangrijkste verschil met reuzenberenklauw – gewone berenklauw heeft geen rode vlekken op de stengel en de lengte (let op: omstandigheden spelen een rol)
Verwisselingsgevaar met een aantal giftige planten: hondspeterselie (heeft een onaangename geur), waterscheerling (heeft een kale stengel), gewone scheerling (heeft bruinrode vlekken op de stengel).
Vanwege de grote, ruigbehaarde bladeren wrden deze vergeleken met de klauw van een beer (mede nog vanwege het feit dat het sap verwondingen aan kan brengen).
Gebruikt als suikervervanger in Rusland en de Baltische staten: de stengel (van de gewone berenklauw) worden in de zon te drogen gelegd tot ze geel worden, en tot er witte, zoete kristallen worden gevormd. Deze worden als suiker-delicatesse beschouwd.
