Zwarte nachtschade (Solanum nigrum L.)
It all begins with an idea.
Relevante planteninfo
Algemeen voorkomende éénjarige plant uit de nachtschadefamilie. Nachtschadefamilie is een uitgebreide familie met vooral exoten (aardappel, aubergine enz.) maar de Solanum nigra en bitterzoet (Solanum dulcamara) zijn 2 inheemse soorten. Solanum nigra manifesteert zich op vele plaatsen en kiemt pas in het late voorjaar. De plant kan tot 40cm hoog worden.
Stengel rechtopstaand, donkergekleurd, behaard.
Eirond tot langwerpige bladeren.
Wit bloempje, 5 kroonbladen met gele helpknoppen. Bloeit van juni tot oktober. Bloemen lijken op kleine lantaarnen.
Na de bloei ontwikkelt zich de onrijpe, groene bes die uitgroeit in de herfst tot een rijpe zwartblauw bes.
Doet uiterlijk denken aan de aardappelplant en ruikt er ook naar.
Inhoudsstoffen: saponinen, giftige alkaloïden waaronder solanine.
Familie: nachtschadefamilie of Solanaceae
Terug te vinden in ruderal gebied zoals bermen, stoepranden enz, maar ook in akkerlanden. Algemeen voedselrijke, natte plaatsen.
Zwarte nachtschade wordt onderverdeeld in 2 ondersoorten: de hier boven beschreven zwarte nachtschade of Solanum nigrum L. subsp. nigrum. Er is ook een naaste verwant de beklierde nachtschade Solanum nigrum L. subsp. schulesii met veel langere klierharen op de stengel.
Eetbaarheid
Alle delen van de plant kunnen extreem giftig zijn en bevatten alkaloïden. Het gif is het hoogst geconcentreerd in de onrijpe bessen, maar ook de rijpe bessen en andere plantendelen bevatten gifstoffen. Er zijn publicaties die het eten van onderdelen mits voldoende afkoken en meermaals afgieten van het kookvocht niet uitsluiten, maar dit is geen betrouwbare info.
Ook voor dieren zoals runderen, varkens en paarden giftig.
Volksgeneeskunde
Er Is een oud gebruik van uitwendige, locale toepassing tegen abcessen en ontstekingen.
Gebruik in huidige planten-geneeskunde
GIFTIG, Geen gebruik in de huidige planten-geneeskunde gekend
Bijkomende weetjes
Vroeger dacht men dat deze plant nachtmerries verdreef. Het woord ‘nachtschade’ komt vermoedelijk van het middeleeuws woord “nachtschaduw".
Bijenbrood (Phacelia tanacetifolia Bentk.)
Bijenbrood (Phacelia tanacetifolia Bentk.)
Relevante planteninfo
Eenjarige plant die tot de familie van de ruwbladigen behoort en bij ons vaak gebruikt wordt voor groenbemesting. Het ontwikkelt zich snel en bedekt de bodem goed zodat ander ‘on’kruid weinig kans krijgt.
Dicht, oppervlakkig wortelstelsel.
Plant wordt tot 70 cm hoog en heeft een gevulde, sterk behaarde stengel.
Dubbelgeveerde, ruwbehaarde bladeren.
Aan de toppen van de stengels ontstaan in eerste instantie bolvormige bloemknoppen (opgerolde bloemschichten) die uitgroeien tot rechtopstaande schichten. In een schicht staan de bloemknoppen in een zig zag patroon en ze ontsluiten van de basis naar boven toe. De kroonbladen zijn meestal blauwviolet, rijkbloeiend waarbij de meeldraden ver buiten de bloemkroon uitsteken. Bloeit van mei tot September.
Bijenplant, produceert veel nectar.
Famlie: ruwbladigen of Boraginaceae (bron Heukels)
Oorspronkelijk een sierplant uit Californië, ingevoerd ten behoeve van de landbouw. Intussen volledig ingeburgerd en groeit vrij goed op allerlei bodemsoorten, nachtvorstgevoelig.
Eetbaarheid
Dit is een giftige plant - niet eetbaar
Volksgeneeskunde
Geen gebruik gekend.
Gebruik in huidige planten-geneeskunde
Giftig, er wordt in de literatuur melding gemaakt van mogelijke huidirritaties
Bijkomende weetjes
Phacelia is naast een groenbemester een erg aantrekkenlijk plant voor bijen, hommels vandaar de naam ‘bijenbrood’ of ‘bijenvriend’.
Tanacetifolia verwijst naar het blad dat gelijkt op het blad van boerenwormkruid.
