Vingerhoedskruid (Digitalis purpurea L.) ☠
Relevante planteninfo
Vingerhoedskruid is een twee- of meerjarige plant die in Nederland en Belgie algemeen voorkomt. Je ziet ze vaak in siertuinen staan en de plant zaait zich makkelijk uit. De plant wordt 30-150 cm groot en heeft eironde tot lancetvormige bladeren die aan de onderzijde grijsbehaard zijn. De stengel en bloemstelen zijn bezet met korte zachte haren en bloeit van mei tot oktober met meestal donkerrood gevlekte bloemen. Er zijn 3 kleuren mogelijk: donkerrood (hardroze), lichtpaars en wit. De bloemkroon is 4-5 cm lang en hierdoor moeten hommels in de bloemkroon kruipen om bij de nectar te kunnen komen.
Eetbaarheid
N.V.T. GIFTIG !!!
Volksgeneeskunde
Er is vrij weinig bekend van de medicinale geschiedenis van de plant, wel weet men dat in Ierland de Druïden de plant reeds gebruikten, evenals artsen uit Wales in de 13e eeuw, die de bladeren als uitwendig geneesmiddel toepasten. In de 16e eeuw werd de plant reeds voor inwendig gebruik toegepast, waarvoor men hem kookte in wijn en gebruikte als slijmoplossend middel, hetgeen tot gevolg had dat er toen zéér véél mensen VERGIFTIGD werden.
Gebruik in huidige planten-geneeskunde
N.V.T. GIFTIG !!!
Bijkomende info/weetjes
Eén plant kan wel meer dan 90 bloemen hebben en duizenden zaadjes bevatten. In bepaalde gunstige omstandigheden kan er bij vingerhoedskruid een “pelorische topbloem” onstaan, die niet tweezijdig-, maar alzijdigsymmetrisch is.
Bij normale bloemen is het aantal bloembladen 5 en zijn ze met elkaar vergroeid en aan het aantal schulpjes is dit nog goed te zien.
Pelorische bloemen hebben wel 8 à 13 schulpjes. Bij name de akkerhommel heeft een grote voorkeur voor deze bijzondere bloemen.
