(Moeras) Vergeet-mij-nietje (Myosotis scorpioides L.)
Relevante planteninfo
Onderdeel van de familie van de Ruwbladigen (Boraginaceae). Plant meestal met veel niet-bloeiende spruiten, bloeit van mei tot en met augustus. Komt vooral voor op natte, voedselrijke grond - aan moerasbossen, aan oevers, drassige gras -en riet-landen. Plant zelf van 15 cm tot 45 cm groot.
Er zijn heel wat soorten vergeet-me-nietjes die sterk op elkaar gelijken en vooral verschillen kwa plaats waar ze voorkomen zoals het éénjarige akkervergeet-me-nietje (Myosostis Arvensis), het tweejarige bosvergeet-me-nietje (Myosotis sylvatica) enz.
Eetbaarheid
Bloempjes hebben eigenlijk geen smaak, maar ze staan mooi (smeerkaas, salades,…)
Volksgeneeskunde
Van het moerasvergeet-mij-nietje niet veel terug te vinden. Het is vooral het akkervergeet-mij-nietje dat sinds de Middeleeuwen gebruikt werd als geneeskruid. Dit vergeet-mij-nietje bevat looistoffen, kalium en alkaloïden. Indien men moet aansterken na ziekte, dan kon de thee van de bloemen en blad versterkend werken. Bij geïrriteerde en vermoeide ogen een infuus lauw laten worden, en dan als oogspoeling gebruiken. Uitwendig gebruik via een compres zoals smeerwortel, maar met een zwakkere werking bij kneuzing en ontsteking. Een bron maakt melding van een oud gebruik van het verse sap tegen neusbloeding. Akkervergeet-mij-nietje werd ook ingezet bij tuberculose maar daar TBC niet veel voorkomt medicinaal in de vergetelheid geraakt.
Gebruik in huidige planten-geneeskunde
In tegenstelling met het akkervergeet- me-nietje (Myosotis Arvensis) geen medicinaal gebruik gekend in de moderne fytotherapie. Melding en werking van deze familie ligt ook bij het Muizenoor.
Bijkomende info/weetjes
Er was een ridder, die met zijn toekomstige langs water op wandel was. Het waren echter woelige tijden, daarom was de ridder ten allen tijde volledig in wapenuitrusting. Toen hij een bosje bloemen wilde plukken voor zijn geliefde stortte hij (door het gewicht van zijn wapenuitrusting) in het water. Hij werd meedogenloos onder water getrokken, maar net voor hij verdronk gooide hij het bosje bloemen naar zijn verbaasde lief en schreeuwde als laatste woorden: “VERGEET ME NIET”
