Fluitenkruid (Anthriscus sylvestris (L.) Hoffm.)
Relevante planteninfo
Voorkomen: aan bermen, weilanden, langs bosachtige stroken en heggen; algemeen doorheen het land.
Linnaeus wil dat deze plant een vruchtbare grond zou aanwijzen.
Botanie: 1 van de vroegste schermbloemigen, vanaf april. Het blad is ingesneden, schede is gewimperd. Stengel is hol, hoekig gegroefd zonder vlekken. Het scherm heeft verschillende stralen en van daaruit zijn geen omwindselbladen of hooguit 1 wel aan de schermpjes zitten omwindseltjes (deze zijn 8mm lang, spits toelopend). De witte bloemetjes hebben 5-kroonbladen en de 3 kroonblaadjes aan de buitenzijde zijn iets groter = stralende kroonblaadjes.
De vrucht zonder stijlen is 6-10 mm lang met 2 snavels.
Inhoudsstoffen: Flavonoiden, bitterstoffen, etherische olien.
Familie: schermbloemigen, ook Apiaceae genoemd.
Eetbaarheid
Alles is eetbaar als je de juiste plant hebt! Juiste determinatie is hier van primordiaal belang. Verwarring is mogelijk met (onder andere) de waterscheerling en dolle kervel. Deze bloeien echter pas vanaf juni. Waterscheerling is herkenbaar aan zijn purperen vlekjes op de stengel, onaangename geur, hij is vooral te vinden aan waterkanten en bevat giftig geel sap.
Volksgeneeskunde
De oude naam was vroeger wilde eppe.
“die wortelen van dese wilde eppe in den mont ghehouwen ende geknout versueten die pijne ende weedom van den tanden ende trecken veel vochtichede uut den hoofde “ uit het Dodoens Cruijdtboeck van 1554.
Op huidontstekingen en eczeem een brij leggen van de verse bovengrondse plantendelen.
Werd ingezet als een voorjaarskuur.
De bitterstoffen stimuleren de afgifte van de spijsverteringssappen. Heeft een urinedrijvende en zweetdrijvende werking en antioxiderende eigenschap.
Gebruik in huidige planten-geneeskunde
Niet gebruikt in huidige planten-geneeskunde
Weetjes
De naam verwijst naar de holle stengels waarvan je dus fluitjes kan maken. Om er een te maken neem je een stengel met onderaan een dichte knoop. Ongeveer halverwege maak je dan een lengte-snede.
