Hondsdraf (Glechoma hederacea L.)
Hondsdraf (Glechoma hederacea L.)
Relevante planteninfo
Een over de grond kruipende plant (groeiwijze klimopachtig vandaar verwijzing naar hederacea), op de knopen wortelend.
Bladeren rond, niervormig
Blauwpaarse bloemen in de bladoksels met boven- en onderlip. Bloeit tussen maart en mei.
Groeit zeer algemeen in Europa
Familie: lipbloemenfamilie of lamiaceae
Inhoudsstoffen:onder andere looistoffen, etherische olie, saponinen, bitterstoffen, choline, vitamine C.
Eetbaarheid
Hondsdraf heeft een scherpe smaak waardoor je hem best als toekruid kan gebruiken bij een soep, deeg voor pannenkoeken enz.
Infuus (dosis niet overschrijden)
De smaak is bitter-aromatisch.
Bekend van witte donderdagsoep of groente (overblijfsel van een oud heidens gebruik ). Met 8 kruiden (waaronder hondsdraf) werd op Witte Donderdag soep, of groente of een eimengsel gemaakt met de bedoeling het lichaam te zuiveren na de winter en bescherming te geven tegen ziekten.
Wordt ook gebruikt om bier, schnaps, wijn te kruiden.
Bloemetjes als versiering.
Volksgeneeskunde
Men gebruikte de bloeiende toppen (verse plant gebruiken) al bij de Germanen om op zweren en wonden te leggen. Vroeger ook gebruikt tegen hoest, verkoudheid.
Omwille van de bitterstoffen om de spijsvertering te bevorderen.
Gebruik in huidige planten-geneeskunde
Momenteel nog weinig toepassingen.
Inwendig: Bloeiend kruid wordt gebruikt voor de luchtwegen om het ophoesten van slijmen te bevorderen
Zou inwendig hoestillende, krampstillende en licht ontstekingsremmende werking hebben. Ook vermoedelijk een licht urinedrijvende werking
Uitwendig: tegen ontstekingen bij bv abcessen
Brandneteljeuk verminder je met hondsdraf.
Aangegeven dosis niet overschrijden omwille van licht giftigheid en sowieso giftig voor paarden!
