Margriet (Leucanthemum vulgare Lamk.)
It all begins with an idea.
Relevante planteninfo
De Margriet is een vaste plant uit de composietenfamilie (asteraceae). De hoofdbloei valt rond juni. De plant heeft een bloemhoofdje met een geel hart, bestaande uit buisbloemen dat wordt omkranst door witte straalbloemen. De stengels zijn meestal niet of weinig vertakt. De wortelstok is meestal gedrongen en vertakt en het aantal bladeren is variabel; Men kan ze vinden in graslanden die gemaaid worden, zoals bermen en hooilanden. Ze groeit op zandgronden waar vaak leem onder vermengt zit.
Inhoudsstoffen: looistoffen, etherische olie en meer.
Naast de gewone margriet is er ook de kleine margriet (Leucanthemum paludosum (Poir.) Bonnet & Barratte, meer een tuin- plantsoenplant met o.a een kleiner bloemhoofdje.
Eetbaarheid
De witgele bloemen doen het goed in salades en smaken als courgetteschil. Bloemscheuten als groente. Het jonge blad kan zo mee onder de salade of bereiden als groente. De bloemknopjes kunnen ingelegd worden in azijn als kappertjes. De wortel (najaar) kan als kook- en bakgroente dienst doen en heeft een raapachtige smaak.
Volksgeneeskunde
In de middeleeuwen gebruikte men de Margriet in diverse vormen zoals oliën, zalven, pasta’s en siropen. Dit werd zowel in- als uitwendig gebruikt voor verwondingen.
Gebruik in huidige planten-geneeskunde
Wordt in de plantengeneeskunde amper gebruikt.
Bijkomende info/weetjes
Margrieten worden instinctief gegeten door paarden, schapen en geiten die dan op hun beurt voor de zaadverspreiding zorgen. Koeien en varkens mijden de plant.
De bloemen van madeliefjes zien er hetzelfde uit als die van de margrieten: een geel hart met witte straalbloemen. Om ze écht goed uit elkaar te kennen moet je beide planten vergelijken: madeliefjes zijn véél kleiner en hebben geen bladeren aan de stengel.
De benaming Margriet zou vanuit de oude Grieken afstammen die ze de naam “Margharitas” gaven wat in hun taal “parel” betekende.
