Struikheide (Calluna vulgaris (L.) Hull)
Relevante planteninfo
Synoniem is Erica vulgaris (L.) en geeft men de Nederlandse benamingen : Struikheide, Heidebloem of Heidekruid. Deze plant kan wel een leeftijd van 45 jaar bereiken. De stengels zijn rijkvertakt, liggen op de grond en worden wel tot een meter lang. De vertakkingen stijgen op met daaraan een vier-tal rijen lijn-lancetvormige blaadjes die elkaar overdekken als dakpannen. Deze zittende blaadjes hebben aan de voet priemvormige oortjes. De bloemetjes kunnen een trosachtige of een pluimvormige naar één zijde gekeerde bloeiwijze hebben. De bloemkleur gaat van lichtpaars tot bleek paarsrood. Ze bloeien ongeveer vanaf begin juli tot aan de herfst. Je kan ze vinden op schrale zand –en veengronden, droge bossen met veel lichtdoorlatendheid, duinen (kalkarm en wat zuurdere grond), hoge veengebieden. Komt ongeveer algemeen in Europa voor, maar door ontginningen door jaren heen wel in aantal achteruitgegaan.
Eetbaarheid
Geen betrouwbare informatie over terug te vinden
Volksgeneeskunde
In Middeleeuwse kruidenboeken kon je de struikheide al als huismiddeltje vinden.
Men gebruikte het als bloedreiniger, urineafdrijver, tegen blaas –en nierontstekingen, reuma, jicht. Bij eczema gebruikte men thee, spoelingen en omslagen van struikheide.
Gebruik in huidige planten-geneeskunde :
Voor welke indicaties wordt het kruid gebruikt? Werking gekend bij reuma, jicht, nier –en blaasontstekingen en ter preventie van nierstenen, te weinig urineproductie, teveel urine eiwitten, prostaatontsteking en slaapstoornissen.
Welke delen van de plant worden in welke vorm gebruikt? Men gebruikt het bloeiende kruid. Deze bevatten arbutine, arbutase en hydrichinon, flavonoïden, catechol, galluslooistoffen en sporen van etherische oliën. Deze inhoudstoffen zorgen er dan voor dat er onstekingswerende, urine –en zweetafdrijvende, ontsmettende, samentrekkende en kalmerende werkingen zijn. In de vorm van een decoct of een moedertinctuur wordt dit kruid gebruikt.
3x 30dr. per dag moedertinctuur of een 3 à 6 tal tassen per dag van een decoct (10’ koken) maximum 1,5 gr kruid per tas.
Zijn er contra-indicaties bekend? Indien bovenstaande of door therapeuti de richtlijnen juist gevolgd worden hoeft men geen toxische nevenwerkingen te vrezen.
Bijkomende info/weetjes
Het is Sebastian Kneipp die dit in de vergetelheid geraakte kruid, de medicinale waarde van deze plant midden 19de eeuw terug ontdekt heeft.
